Coğrafya kan kokacak! ABD Rusya'nın planını ifşa etti: SSCB'den bu yana bir ilk olacak!
ABD'nin Ukrayna'ya uzun menzilli füze vizesinden sonra Karadeniz'de artan gerilim Rusya'nı nükleer dokrini onaylaması ile zirve yapmıştı. Son bir haftadır diken üstünde olan dünya 3. dünya savaşının sancılarını iyiden iyiye hissetmeye başladı. Tüm bunların yanı sıra Rusya, askeri üretim üssünü genişletmek için önemli bir adım atmaya hazırlanıyor. Uydu görüntüleri, Sovyet döneminden beri kullanılmayan tesislerin yeniden canlandırılması da dahil olmak üzere, bu kritik bileşenlerin üretimine bağlı birden fazla tesiste aktif inşaat ve yükseltmeler olduğunu ortaya koydu .
Onlarca yıllık durgunluğun ardından büyük yatırımların ancak son yıllarda gerçekleşmesiyle çarpıcı bir değişimi işaret ediyor. Bu hareket, Moskova'nın füze yeteneklerini güçlendirme, üretimdeki darboğazları ele alma ve taktik ve stratejik cephaneliklerinin omurgasını güçlendirme niyetini vurguluyor.
Rusya'nın füze cephaneliği, Iskander-M gibi taktik kısa menzilli sistemlerden stratejik kıtalararası balistik füzelere [ICBM'ler] kadar, büyük ölçüde gelişmiş kompozit katı yakıtlı motorlara dayanmaktadır. Bu sistemler, Moskova'nın askeri stratejisinin temel taşı olmuş, Ukrayna altyapısına hassas vuruşlar yapılmasını sağlamış ve nükleer caydırıcılığının omurgasını oluşturmuştur.
Bu yeteneklerin ayrılmaz bir parçası olan katı yakıtlı motorlar, yüksek profilli füze tasarım bürolarına kıyasla daha az duyurulan karmaşık üretim süreçleri ve uzmanlaşmış tesisler gerektirir. Gizliliğine rağmen Rusya, hem geleneksel hem de stratejik alanlardaki genişleyen operasyonel taleplerini sürdürmeyi hedefleyerek üretimi ölçeklendirmek için önemli çabalar sarf ediyor.
Rusya'nın katı yakıtlı motor üretim ağı, her biri füze cephaneliğinin geliştirilmesinde kritik bir rol oynayan birden fazla tesisi kapsıyor, ancak ABD istihbaratı tarafından ortaya çıkarılan beş tesis kilit öneme sahip. Tarihsel olarak Sovyet dönemi füze sistemleriyle bağlantılı olan Biysk II sahası artık Bulava SLBM gibi modern tasarımları destekliyor. Kamensky Tesisi, RT-23 Molodets gibi artık emekliye ayrılmış silahlara katkıda bulundu ancak Iskander SRBM ve Tornado MRL'ler gibi füze ve roket sistemlerinin ayrılmaz bir parçası olmaya devam ediyor.
BU TESİSLERDE NELER VAR?
Moskova-Dzerzhinsky tesisi gibi tesisler, Yars gibi ICBM'leri ve Smerch gibi taktik sistemleri destekleyerek tahrik araştırmasının merkezinde yer alır. Perm ve Shlisserburg gibi diğerlerinin, Rusya'nın füze güçlerini sürdürme ve modernize etme hırslarının genişliğini yansıtan stratejik ve taktik alanlarda füzeler için özel bileşenleri ele aldığına inanılmaktadır.
Üretimi artırmada önemli bir zorluk, kritik bir oksitleyici olan amonyum perklorat gibi modern katı yakıtlar için gerekli olan ham maddeleri ve kimyasalları güvence altına almaktır. Rusya şu anda, Novosibirsk Oblast'ta bulunan ve bu bileşiğin bilinen tek yerli üreticisi olan Federal Devlet İşletmesi 'Anozit'e büyük ölçüde güveniyor.
2022'de üretim kapasitelerini yenileme duyurularına rağmen, uydu görüntülerinde görünür bir ilerleme olmadı ve bu da Rusya'nın malzeme ithal etmeden artan talepleri karşılama yeteneği konusunda şüpheler bıraktı. Bu tedarik zinciri zaafları, Moskova'nın füze üretimini artırma hırslarında bir darboğaz haline gelebilir.
Karmaşıklığa ek olarak, Rusya'nın İran ve Kuzey Kore gibi ülkelerden balistik füzeler tedarik etmesi, kısa menzilli balistik füze [SRBM] üretiminin savaş zamanı gereksinimlerine ayak uydurmakta zorluk çekiyor olabileceğini gösteriyor. Ukrayna'da devam eden savaş, özellikle Ukrayna altyapısına ve askeri hedeflerine karşı yaygın olarak konuşlandırılmış olan Iskander ve diğer SRBM'ler gibi sistemler olmak üzere Rusya'nın füze rezervleri üzerinde muazzam bir baskı oluşturdu.
Katı yakıt üretiminin genişletilmesi, bu eksiklikleri gidermek ve hem acil taktik ihtiyaçlar hem de uzun vadeli stratejik planlar için istikrarlı füze tedarikini garanti altına almak için bir adım olabilir.
HAZIRLIK SADECE UKRAYNA İÇİN DEĞİL
Ukrayna'daki savaşın ötesinde, bu gelişmelerin etkileri Rusya'nın daha geniş jeopolitik stratejisine kadar uzanabilir. Geliştirilmiş katı yakıt üretim kapasitesi, artırılmış menzil, doğruluk ve dayanıklılık ile yeni füze sistemlerinin geliştirilmesini sağlayabilir ve NATO'nun doğu kanadı için daha büyük bir tehdit oluşturabilir. Ayrıca, katı yakıtlar genellikle hipersonik kayma araçlarının yükseltme aşamasının ayrılmaz bir parçası olduğundan, hipersonik teknolojideki ilerlemeleri de kolaylaştırabilir.
Ayrıca, modern katı yakıtlı motorların Rusya'nın cephaneliğine entegre edilmesi, füzelerinin güvenilirliğini ve ömrünü muhtemelen artıracaktır. Rusya'nın nükleer caydırıcılığının omurgasını oluşturan Yars ve Bulava gibi sistemler, stratejik hareketlilikleri ve hızlı konuşlandırma yetenekleri için kompozit yakıtlara güvenmektedir.
Modernizasyon çalışmaları bu sistemlerin performansını önemli ölçüde iyileştirebilir, onları karşı önlemlere karşı daha dayanıklı hale getirebilir ve genel stratejik etkinliklerini artırabilir.
Sonuç olarak, Rusya'nın katı yakıt üretim genişlemesinin ayrıntıları belirsizliğini korurken, daha geniş amacı açıktır: füze stoklarını güçlendirmek, tedarik zinciri zaaflarını azaltmak ve algılanan rakiplere karşı stratejik eşitliği veya üstünlüğü korumak için cephaneliğini modernize etmek. Bu endüstriyel hamle, Rusya'nın askeri doktrininde füze teknolojisinin kalıcı merkeziliğini vurgular, hem yurtiçinde hem de yurtdışında önemli zorluklarla mücadele ederken bile.
Son yıllarda Rus yetkililer, stratejik füze sistemleri için katı yakıtlı motorların üretimini genişletme çabalarını belirten birkaç duyuru yaptı. Örneğin, 2022'de Rostec'in başkanı Sergey Chemezov, Yars ve Bulava sistemleri gibi füzeler için üretim verimliliğini artırmak amacıyla Votkinsk Tesisi gibi tesislerde modernizasyonu vurguladı.
Ek olarak, Perm Powder Plant, 2023'te üretim kapasitelerinde, kıtalararası balistik füzeler [ICBM'ler] için kritik bileşenlere odaklanarak yükseltmeler duyurdu. Bu genişlemeler, özellikle Ukrayna'daki devam eden çatışma ve NATO ile artan gerginlikler ortasında, Rusya'nın cephaneliğini güçlendirmeye yönelik daha geniş stratejisiyle uyumludur.
Başbakan Yardımcısı Yuri Borisov [Roscosmos'un şu anki başkanı olarak görevinden önce] dahil olmak üzere Rusya'nın savunma liderliği, katı yakıtlarda önemli bir bileşen olan amonyum perklorat gibi malzemelerde kendi kendine yeterliliğin önemine de dikkat çekti. Novosibirsk Anozit tesisi yükseltmeler için işaretlenirken, uydu görüntüleri ve raporlar bu planların tam olarak gerçekleştirilip gerçekleştirilmediğini sorguladı.
HEDEF NATO SAVUNMASI
Daha geniş kapsamlı çıkarımlar, bu üretim genişlemesinin yalnızca mevcut füze programlarını sürdürmeyi değil, aynı zamanda birden fazla tesisteki örtüşen yatırımlardan anlaşıldığı üzere NATO savunmalarına karşı koyabilen gelecekteki stratejik sistemler için bir temel oluşturmayı amaçladığını göstermektedir. Bu gelişmeler, modern jeopolitik zorluklara uyarlanmış, askeri üretimde Soğuk Savaş dönemi önceliklerine dönüşü temsil etmektedir.
Katı yakıtlı füze sistemleri, hızlı konuşlandırma kabiliyetleri ve asgari fırlatma hazırlık süreleri nedeniyle Ukrayna'nın savunması için önemli bir zorluk teşkil ediyor. Iskander-M gibi sistemler, çok az uyarıyla ateşlenebilir ve bu da Rus kuvvetlerinin karşı önlemler konuşlandırılmadan önce Ukrayna topraklarının derinliklerindeki yüksek değerli hedefleri vurmasına olanak tanır. Bu fırlatma platformlarının hareketliliği, bir saldırıdan sonra hızla yer değiştirebilmeleri, tespit edilmekten ve misillemeden kaçınabilmeleri nedeniyle zorluğa katkıda bulunur.
Ukrayna'nın savunmasını karmaşıklaştıran bir diğer faktör de bu füzelerin kullandığı gelişmiş güdüm sistemleridir. Birçok Rus füzesi, hava savunma sistemleri tarafından engellenmeyi önlemek için terminal faz manevra kabiliyeti ve aldatmacalar kullanır. Örneğin, Iskander-M füzeleri yarı-balistik yörüngeler kullanır, bu da yollarını tahmin edilemez hale getirir ve geleneksel önleyicilerin etkinliğini azaltır. Bu yetenek, özellikle savunma sistemlerini doyuran toplu salvolarla birleştirildiğinde, mevcut hava savunma ağlarını alt üst etmiştir.
Son olarak, bazı sistemlerin ikili rol potansiyeli stratejik ve taktiksel faydalarını artırır. Kalibr ve Iskander gibi füzeler yalnızca askeri varlıkları vurmakla kalmaz, aynı zamanda kritik sivil altyapıyı da hedef alarak yaygın bir kesintiye neden olur. Katı yakıtlı motorların entegrasyonu, genişletilmiş operasyonel menzillere olanak tanır ve ön cephelerden uzaktaki hedefleri erişime açar. Hassasiyet, hareketlilik ve menzilin bu kombinasyonu, Ukrayna'yı savunmaya önemli kaynaklar ayırmaya ve bunları diğer kritik operasyonel alanlardan uzaklaştırmaya zorlar.